En plots zit je middenin een onvergetelijk avontuur… Het kan soms raar lopen. Net als velen andere heb ik wel een bucketlist. Dingen en vooral reizen die ik ooit wel eens wil doen. Maar de reis naar Alaska die we laatst mochten meemaken stond aanvankelijk niet op deze lijst. Het moet ondertussen meer dan anderhalf jaar geleden zijn dat Bart en Peter over deze reis begonnen te praten, op een van de bekende gezellige donderdagavonden in de winkel.
Tijdens één van onze vistrips naar Nederland komt het weer ter sprake; Gaan we volgend jaar weer op visreis? Jean-Luc en ik zijn het er snel over eens. Natuurlijk gaan we dat doen! Vele avonden aan de toog later zijn we eruit… we gaan terug naar Zweden, en wel naar het zelfde meer als vorig jaar. We verbleven er toen op een prachtig gelegen en verzorgde camping aan het Äsnenmeer, een gigantische bak water in het uiterste zuiden van dit prachtige land.
Als 50 jaar fervente zee- en vliegvisser, kreeg ik van mijn zoon een “vaderdag”-cadeautje. Hij zou met mij naar IJsland willen op zalm vissen in de East Rang Á rivier. Ons volledig verblijf, inclusief huur van alle materiaal, werd geregeld door LAX Á Angling club. East Rangá is zowat de beste zalmrivier van IJsland. Zij ligt in het zuiden tussen Hella en Hvolsvollur, ongeveer 70 min rijden van Reykjavik. De rivier is nummer 1 of 2 de laatste 10 jaar in IJsland in het aantal gevangen zalmen.
Op 24 September was het zover, met een beperkte groep onder leiding van Bert Goeree van Tight Lines hadden we s’morgens vroeg afgesproken in Schiphol om aan ons avontuur in de Amazone te beginnen. De groep bestond uit een bont gezelschap van karakters, leeftijden en nationaliteiten. Een leuke mengelmoes van 4 Nederlanders, 3 Belgen (Frans en Nederlandstalig) en een Fransman.
Il y a près de 30 ans que je traque le sandre et je m’obstine à le chercher même le temps des vacances. Mais, voilà, l’été rend la pêche du sandre compliquée premièrement parce que le soleil n’est pas son truc et secundo, pêcher un sandre l’été c’est toujours risquer qu’il ne reparte pas malgré toutes les excuses derrière lesquelles on peut parfois se cacher.
Tijdens de heilbot visserij was het de bedoeling om een proto type hengel van Peter te gaan testen in Alaska. . Dat was zeker geen probleem. Vanuit Homer hadden we een halve dag een charter gehuurd om op heilbot te vissen. Het was in eerste instantie niet eenvoudig om een boot te vinden, en dan nog een die toestond om met je eigen hengels te vissen. Homer is in de laatste 7 jaar enorm druk geworden en ook verdubbeld in prijs voor een plaatsje af te huren op een boot.
Doordat we de eerste week tussen twee zalm runs zaten hebben we wat meer gevist op de salmoniden. Sven heeft hoofdzakelijk gevist met plug en lepels op de forel, wij (Timur en mezelf ) hebben op de forellen gevist met de vlieghengel. We waren eerst naar de Russian Rivier geweest de gekend is voor de sockeye zalm runs en zijn grote regenboog forellen. Doordat de eerste run voorbij was hadden we ons voorgenomen om op regenboog forel te vissen.
Voor de silver waren we eigenlijk wat te vroeg, de eerste runs beginnen de eerste week van Augustus. 7 Jaar geleden was het ons ook niet gelukt om een Coho te vangen. Maar uit betrouwbare bronnen hadden we vernomen dat er een kans was dat we ze konden vangen in de baai van Seward. De laatste dagen van vakantie hebben we dan gezocht naar die ene soort zalm.
Door de afname van de king populatie in verschillende rivieren was dit jaar de reglementering stukken strenger op het vangen van King Salmon, en was het ook niet de moeite om een King Tag te kopen bij de vergunning. Deze tag heb je enkel nodig indien je een king zalm wilt meenemen. Zo mocht je dit jaar op verschillende rivieren de chinook zelfs niet vangen. Ving je toch één dan mocht je deze niet uit het water nemen en de dril moest zo kort mogelijk gehouden worden.
De eerste week hadden we er voor gekozen om peninsula onder Achorage te bezoeken, op papier zou dit mooi moeten uitkomen met de runs van de Sockeye of rode zalm. Helaas was dit anders, de eerste run op de Kenai rivier was vroeger begonnen en de tweede run was wat later. En waar we ook geen rekening mee gehouden hadden, was dat we daar net waren met de “4 th of July”, nationale feestdag voor de Amerikaan. Je kon daar dat moment in bepaalde campgrounds op de koppen lopen.
